تحلیل روابط ساختاری متغیرهای مرتبط با ارزشیابی تدریس توسط دانشجویان در آموزش پزشکی

مقدمه: ارزشیابی تدریس اساتید دانشگاه توسط دانشجویان، از فرایندهای ضروری و البته بحث برانگیز در نظام های آموزش عالی است. هسته اصلی مباحثات پیرامون ارزشیابی دانشجویان از استاد، احتمال دخالت عوامل زمینه ای و مستقل از مهارت ها و توانایی های تدریس مدرس است. هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه عوامل مداخله گر در ارزیابی دانشجویان است. روش ها: دراین مطالعه توصیفی همبستگی خاصه مدل یابی معادلات ساختاری، جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دوره کارشناسی پیوسته یا ناپیوسته دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند که250 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه از پرسشنامه طراحی شده توسط قاضی طباطبایی و یوسفی که با الهام از مارکز marks)) و پاسوان و یانگ paswan and young)) تهیه شده بود، استفاده شد. این پرسشنامه شش عامل مرتبط با ارزش گذاری دانشجو به تدریس را با 31 سؤال و در طیف لیکرت 5 نقطه ای بررسی و اندازه گیری می-نماید.جهت تحلیل داده ها از روش تحلیلی مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج: در نهایت 219 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد ارتباط بین فردی استاد و دانشجو، علاقه دانشجو به درس و تلاش و درگیری مدرس با ارزشیابی دانشجویان همبستگی مثبت و سختی درس، عدم رضایت از نمره دریافتی و حجم تکالیف درسی با ارزشیابی دانشجویان از تدریس همبستگی منفی داشت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که عوامل مداخله گر و در برخی موارد مشتبه کننده ممکن است ارزشیابی دانشجویان از تدریس مدرس را تحت تأثیر قرار دهند و زمینه قضاوت ها یا تصمیم گیری های نادرست و ناروا را فراهم کنند.